Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Opoka Kościoła i Apostoł Narodów

29 czerwca Kościół katolicki obchodzi uroczystość Świętych Piotra i Pawła – dwóch świętych, którzy różnymi drogami, ale z tą samą miłością, oddali życie za Chrystusa. To wyjątkowy dzień, bo przypomina o korzeniach wiary i o tym, że Kościół opiera się na świadectwie spotkania z Jezusem. Pokazuje też, że wiara to nie tylko słowa, lecz życie oddane Bogu i ludziom.

Święci Męczennicy

Piotr, a właściwie Szymon, należał do najbliższych uczniów Jezusa. To właśnie on jako pierwszy rozpoznał w Jezusie Mesjasza. Jezus powołał go, by stał się „rybakiem ludzi” i powierzył mu szczególną rolę: „Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół” (Mt 16,18). Wierni Kościoła katolickiego uznają Piotra za pierwszego papieża i głowę Kościoła. Choć w czasie męki Jezusa trzykrotnie się Go zaparł, później szczerze żałował i aż do śmierci wiernie głosił Ewangelię. Zginął śmiercią męczeńską w Rzymie – oprawcy ukrzyżowali go głową w dół. Paweł zaś, wcześniej znany jako Szaweł, początkowo prześladował chrześcijan. Wszystko zmieniło się, gdy spotkał Jezusa w widzeniu w drodze do Damaszku. Po tym wydarzeniu zaczął gorliwie działać jako apostoł i misjonarz. Choć nie należał do grona Dwunastu, wierni nazywają go Apostołem Narodów, ponieważ głosił Ewangelię poza granicami Izraela – w Grecji, Azji Mniejszej, a nawet w Rzymie. Również oddał życie za wiarę – oprawcy ścięli go mieczem.

Kościół upamiętnia ich razem

Piotr i Paweł byli różni, ale obaj oddali życie za wiarę. Kościół czci ich razem, bo symbolizują jedność – Piotr jako opoka Kościoła, Paweł jako jego misyjne serce. Razem pokazują, że każdy może zostać świętym, jeśli zaufa Bogu. Piotr bywa przedstawiany z kluczami, znakiem władzy danej mu przez Jezusa, a Paweł z mieczem – symbolem jego męczeństwa i mocy głoszonego słowa. Te znaki pomagają wiernym zrozumieć ich misję i odwagę w służbie Ewangelii.

Uroczystość w Watykanie

Uroczystość Świętych Piotra i Pawła ma wymiar powszechny. W Watykanie obchodzona jest bardzo uroczyście. Papież przewodniczy wtedy Mszy Świętej w bazylice Świętego Piotra. Podczas liturgii błogosławi paliusze – wełniane pasy dla nowych arcybiskupów metropolitów. To znak jedności z papieżem. Tego dnia modlimy się za papieża i cały Kościół. Pomimo różnorodności narodów, Kościół trwa dzięki wierze i świadectwu apostołów.

Sytuacja chrześcijan w Syrii

Chrześcijanie w Syrii

Po obaleniu prezydenta Baszara al‑Assada w grudniu ubiegłego roku, w Syrii zapanowała niestabilność, która dotyka również mniejszości religijne – w tym chrześcijan. Dawniej chrześcijanie w Syrii stanowili około 10 % społeczeństwa, ich liczba spadła z około 1,5 miliona, do zaledwie 300–400 tys. osób obecnie. Władze przejęte przez ugrupowania islamistyczne pod przywództwem Ahmeda al‑Sharaa, zapowiedziały ochronę wszystkich wspólnot i równość wobec prawa. Jednak mimo tych obietnic, w szkołach pojawiły się elementy prawa szariatu, a w życiu publicznym daje się zauważyć rosnące symbole islamizacji.

Akty przemocy

W ostatnich miesiącach wyraźnie nasiliły się akty przemocy wobec mniejszości religijnych. Na przykład w lutym zanotowano porwania chrześcijańskich mężczyzn, a także przypadki niszczenia miejsc kultu, takich jak cmentarze czy udekorowane choinki. Z kolei w marcu doszło do masowego zabijania Alawitów; przy tej okazji ucierpieli również chrześcijanie. Największa tragedia miała jednak miejsce w minioną niedzielę. Podczas mszy świętej w kościele Mar Elias w Damaszku doszło do brutalnego zamachu samobójczego. W wyniku eksplozji zginęło 25 osób, a ponad 60 zostało rannych. Według wstępnych ustaleń odpowiedzialność za atak ponosi Państwo Islamskie lub powiązana z nim grupa ekstremistyczna. To dramatyczne wydarzenie głęboko wstrząsnęło wspólnotą chrześcijańską, która – co warto podkreślić – nie angażuje się politycznie, pragnąc jedynie żyć w pokoju i zgodzie z innymi.

„Zamach w Damaszku jest tragicznym odzwierciedleniem tego, jak wygląda sytuacja mniejszości chrześcijańskich w Syrii po zmianie władzy. Do tej pory, mniejszości te, w większych miastach mogły czuć się w miarę bezpiecznie. Teraz widzimy, że to tylko pozór. Śmierć niewinnych chrześcijan obnaża realne zagrożenie, na które władza powinna natychmiast zareagować” – podkreśla ks. prof. Waldemar Cisło w rozmowie z Naszym Dziennikiem. 

Wsparcie i modlitwa

Fundacja „Przyjaciel Misji” od lat angażuje się w realną i systemową pomoc dla Syrii – szczególnie dla chrześcijańskich wspólnot, które najbardziej odczuły skutki trwającego kilkanaście lat konfliktu. To kompleksowe działania – od edukacji dzieci, przez zabezpieczenie rodzin przed głodem i zimnem, aż po wsparcie wspólnot chrześcijańskich. Fundacja niesie realną pomoc w ramach projektów: „Książka zamiast karabinu” oraz „Ratuj Syrię!” To nie tylko namacalne wsparcie, ale też symbol nadziei, solidarności i pamięci.

Między nadzieją a obawą

Wojna w Syrii to jeden z najtragiczniejszych konfliktów XXI wieku. Rozpoczęła się w 2011 roku. Była częścią tzw. Arabskiej Wiosny. Pokojowe protesty przeciwko reżimowi Baszara al-Asada spotkały się z brutalną reakcją władz. Szybko przerodziły się w krwawą wojnę domową. Zaangażowały się w nią siły wewnętrzne i zewnętrzne – m.in. Rosja, Iran, USA i Turcja. Konflikt pochłonął setki tysięcy ofiar. Całe miasta zostały zniszczone. Miliony ludzi musiały uciekać. Ponad połowa Syryjczyków opuściła swoje domy. W wielu regionach walki już ustały. Jednak kraj wciąż nie jest stabilny. Przemoc, kryzys humanitarny i podziały społeczne są codziennością. Chrześcijanie w Syrii są bardzo mocno osłabieni. Mimo to nie rezygnują. Wciąż walczą o przetrwanie i prawo do życia w pokoju.

Uroczystość Bożego Ciała

Boże Ciało – znaczenie i tradycje

Boże Ciało, czyli Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, to jedno z ważniejszych świąt w kalendarzu katolickim. Obchodzone jest zawsze w czwartek, 60 dni po Wielkanocy. Święto ma na celu uczczenie obecności Jezusa Chrystusa w Eucharystii, czyli w chlebie i winie, które podczas mszy świętej stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Początki Bożego Ciała sięgają XIII wieku. Wtedy to św. Julianna z Cornillon miała wizje, w których Jezus prosił o ustanowienie osobnego święta ku czci Eucharystii. Papież Urban IV ustanowił je w 1264 roku, a z czasem przyjęło się w całym Kościele katolickim.

Świąteczne procesje

Najbardziej rozpoznawalnym elementem obchodów Bożego Ciała są procesje uliczne. Po uroczystej msz, wierni wychodzą na ulice miast i wsi, niosąc Najświętszy Sakrament w ozdobnej monstrancji. Procesja zatrzymuje się przy czterech ołtarzach, symbolizujących cztery Ewangelie. Uczestnicy śpiewają pieśni religijne, modlą się, a dzieci – ubrane w białe stroje – sypią kwiaty i dzwonią dzwonkami.

Boże Ciało w Polsce

W Polsce Boże Ciało jest świętem państwowym i dniem wolnym od pracy, dlatego wiele osób uczestniczy w uroczystościach całymi rodzinami. W wielu parafiach przygotowania do procesji trwają tygodniami – wierni budują ołtarze, ozdabiają ulice girlandami, kwiatami i obrazami religijnymi. Szczególnie pięknie wygląda to na wsiach, gdzie mieszkańcy wspólnie tworzą barwne dywany z kwiatów i ziół.

Znaczenie Eucharystii

Boże Ciało to nie tylko wydarzenie religijne, ale również silnie zakorzeniona w polskiej kulturze tradycja. Dla wielu ludzi to okazja do wspólnotowego przeżywania wiary i pokazania jej w przestrzeni publicznej. Procesje przyciągają nie tylko wiernych, ale też osoby, które chcą podziwiać piękne dekoracje, stroje i atmosferę tego wyjątkowego dnia. To święto przypomina wierzącym o znaczeniu Eucharystii w codziennym życiu – jako duchowego pokarmu i źródła siły.

Modlitwa o pokój

Siła modlitwy

Modlitwa o pokój to jeden z najczęściej odmawianych i najbardziej uniwersalnych duchowych aktów w chrześcijaństwie i innych religiach. W obliczu konfliktów zbrojnych, napięć społecznych i podziałów, modlitwa ta nabiera szczególnego znaczenia jako wołanie do Boga o jedność, pojednanie oraz zakończenie przemocy.

Korzenie modlitwy o pokój

Jedną z najbardziej znanych wersji modlitwy o pokój ludzie przypisują św. Franciszkowi z Asyżu, choć historycy podkreślają, że on jej osobiście nie napisał. Katolickie czasopismo La Clochette, wydawane przez zakon Kapucynów, po raz pierwszy opublikowało modlitwę znaną jako „Modlitwa św. Franciszka” w 1912 roku. Nie znamy jej autora, ale modlitwa wyraża duchowość wyraźnie franciszkańską – głęboko zakorzenioną w idei miłości bliźniego, przebaczenia i pokory.

Modlitwa o pokój Fundacji „Przyjaciel Misji”

Jedną z inicjatyw Fundacji, jest systematyczna modlitwa o pokój, publikowana co piątek w mediach społecznościowych, w formie wideo. Materiał udostępniany jest także w wersji angielskiej i niemieckiej. Wołanie o pokój często ma związek z dramatyczną sytuacją chrześcijan, w rejonach konfliktowych. Pierwszoplanowym promotorem modlitwy jest ks. prof. Waldemar Cisło. Fundacja zachęca Polaków do łączenia się w duchowej jedności z misjonarzami i cierpiącymi – poprzez modlitwę oraz finansowe wsparcie i poszerzanie świadomości problemów regionu. Modlitwa o pokój jest też wyrazem solidarności i wsparcia duchowego, dającego nadzieję i poczucie wspólnoty.

„Pomysł na modlitwę o pokój zrodził się z doświadczeń, wynikających z pobytu w krajach wojny. Kiedy patrzyłem na to nieszczęście, na życie najbiedniejszych i najsłabszych: starców, kobiet i dzieci. Jednym z przełomowych momentów, było spotkanie z ojcem chłopca, którego babcia trzyma na rękach, na zdjęciu poniżej. Byliśmy wtedy w kościele w Damaszku, gdzie według tradycji, dokonało się nawrócenie św. Pawła. Mężczyzna powiedział mi wtedy: „Ojcze, mów Polakom, że wojna to największe nieszczęście”. Drugim, przełomowym momentem było spotkanie z abp. Chinatem z Orisy, który jako już starszy i schorowany człowiek, kiedy przyjechał do Polski, nie prosił o pomoc materialną, tylko stanowczo przykazał: ” Módlcie się o pokój dla Indii” – relacjonuje ks. prof. Waldemar Cisło.

Promotorzy i święci związani z modlitwą o pokój

Św. Franciszek z Asyżu (1181–1226)

Choć nie jest autorem wspomnianej modlitwy, życie św. Franciszka było świadectwem radykalnego pokoju, wyrzeczenia przemocy, umiłowania stworzenia i pojednania z innymi. Jest patronem ekologii, pokoju i dialogu międzyreligijnego.

Jan Paweł II (1920–2005)

Papież Polak był jednym z największych współczesnych orędowników pokoju. Inicjował międzyreligijne spotkania modlitewne w Asyżu, gdzie przedstawiciele różnych religii wspólnie modlili się o pokój., symbolicznie nawiązujące do ducha św. Franciszka. Spotkania te są znane jako Światowy Dzień Modlitwy o Pokój.

Matka Teresa z Kalkuty (1910–1997)

Jej posługa wśród najuboższych była nieustanną modlitwą o pokój – przez czyny miłosierdzia. Uważała, że pokój na świecie zaczyna się od pokoju w rodzinie i codziennych relacji międzyludzkich.

Benedykt XVI i Franciszek

Obaj papieże kontynuowali tradycję modlitw o pokój. Papież Franciszek często odwoływał się do św. Franciszka jako inspiracji dla dialogu, pojednania i zakończenia przemocy. W 2013 roku zainicjował globalną modlitwę o pokój w Syrii, która zgromadziła wiernych na całym świecie.

Znaczenie modlitwy o pokój dziś

W obliczu wojen – między innymi na Ukrainie, na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce – modlitwa o pokój staje się nie tylko duchowym aktem, ale także wyrazem solidarności z cierpiącymi oraz wołaniem o moralne przebudzenie całej ludzkości. Co więcej, wierni różnych wyznań – chrześcijanie, żydzi, muzułmanie, a także przedstawiciele innych religii – coraz częściej łączą się we wspólnej modlitwie o pokój. Tym samym pokazują, że pomimo różnic doktrynalnych i kulturowych, ponad wszelkimi podziałami religijnymi istnieje głęboka, wspólna troska o godność człowieka oraz świętość ludzkiego życia.

Kult Serca Jezusowego

 

Czerwiec miesiącem czci Serca Jezusa

Choć kult Serca Pana Jezusa ma swój początek w średniowiecznej Francji, Polska nazywana jest jego drugą Ojczyzną. W całym kraju odprawiane są nabożeństwa ku czci Najświętszego Serca Jezusa, połączone z adoracją. Nabożeństwo czerwcowe ma charakter dziękczynny i wynagradzający. Kościół widzi w modlitwie znak miłości Boga ku ludziom. Chce także rozbudzić w sercach ludzkich wzajemną miłość ku Bogu poprzez to nabożeństwo.

„Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. W czerwcu celebrujecie nabożeństwo poświęcone Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Zachęcam was, byście pielęgnowali tę tradycję, przedstawiając Sercu Chrystusa, które jest źródłem życia i świętości, wasze troski i nadzieje. Ufnie proście Pana, aby pozwolił wam poznać Serce Jezusa i wysłuchał waszego wołania! Wszystkim wam błogosławię” – powiedział Papież Leon XIV, do zgromadzonych na Placu św. Piotra Polaków.

Objawienia św. Małgorzaty Maria Alacoque

Źródłem kultu Serca Jezusowego są objawiania, których doświadczyła św. Małgorzata Maria Alacoque. W widzeniu francuskiej wizytki z czerwca 1675 roku, Pan Jezus prosił, by pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był świętem, poświęconym czci Jego Serca. Wzywał również do adoracji i otaczania czcią wizerunków swojego Serca, oraz wynagradzającej Komunii w pierwsze piątki miesiąca. Stolica Apostolska po wnikliwej analizie, zatwierdziła objawienia i zezwoliła na obchodzenie święta. Siostra Małgorzata Maria Alacoque została beatyfikowana w 1864 roku, a 56 lat później kanonizowana.

„Niech Twoje serce stanie się azylem dla zranionych narodów i zranionych ludzi. Niech nasze serca będą podobne do Twojego. Niech otwierają się na potrzeby tych, którzy dzisiaj wołają o ręce, które będą wspierać, o szatę Weroniki, która będzie ocierać łzy i o silne dłonie Szymona z Cyreny, który podtrzyma ich często upadające ciała pod ciężarem krzyża, który dźwigają” – mówił ks. prof. Waldemar Cisło, w jednej z czerwcowych „Modlitw o pokój”.

Polska poświęcana Bożemu Sercu

Polska była wielokrotnie poświęcana Bożemu Sercu. Chociażby w obliczu sowieckiej ofensywy w 1920 roku.
Także 1951 roku przez Prymasa Stefana Wyszyńskiego na Jasnej Górze. Akt ten był kilkakrotnie ponawiany. W naszym kraju, oprócz nabożeństw czerwcowych, obchodzimy także Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. To święto ruchome, przypadające w piątek po oktawie Bożego Ciała. W tym roku przypada ona 27 czerwca.