Św. Charbel – libański świadek jedności duchowej

Pustelnik i mistyk

Święty Charbel Makhlouf to postać niezwykła, głęboko związana z duchowością Wschodu, a zarazem bliska wielu chrześcijanom na całym świecie. Urodził się 8 maja 1828 roku, w górzystej wiosce Bekaa Kafra, w północnym Libanie, w rodzinie maronickiej – jednej z tradycji chrześcijańskich istniejących w Libanie od czasów starożytnych. Już od młodości wyróżniał się pobożnością i skłonnością do życia w ciszy i modlitwie.

Orędownik trudnych spraw

W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru i przyjął imię Charbel, upamiętniając syryjskiego męczennika. Po latach życia zakonnego, jako mnich i kapłan, w 1875 roku uzyskał zgodę na zamieszkanie w pustelni św. Piotra i Pawła, położonej niedaleko klasztoru Annaya. Tam, przez 23 lata, w pełni poświęcił się modlitwie, postowi oraz milczeniu. Zmarł 24 grudnia 1898 roku, podczas odprawiania mszy świętej, i już wtedy uchodził za świętego. Wkrótce po jego śmierci zaczęto dostrzegać niezwykłe zjawiska – z grobu wydobywał się tajemniczy, oleisty płyn, a wierni donosili o uzdrowieniach za jego wstawiennictwem. Choć Watykan podchodził do tych przypadków z ostrożnością, to ostatecznie, w 1977 roku, papież Paweł VI ogłosił go świętym. Dziś jego grób w Annaya przyciąga pielgrzymów z całego świata, gdyż św. Charbel uchodzi za potężnego orędownika, zwłaszcza w trudnych sprawach dotyczących ciała i duszy.

„Wielki Święty, którego życie i historia po śmierci nacechowane są wieloma cudami i zdarzeniami, które prowadzą do Boga. Niewątpliwie, Jego postać jest bardzo ważna dla Bliskiego Wschodu. Regionu, gdzie dzisiejsza sytuacja nie napawa optymizmem. Gdy patrzymy na Strefę Gazy, wykrwawiającą się Syrię, uchodźctwo i rozsypujący się Liban – państwo o braku stabilizacji finansowej i politycznej – to dla tego Bliskiego Wschodu potrzebne jest coś co jednoczy. Taki jest klasztor w Annaya, bo w potrzebach przychodzą tu wszyscy i muzułmanie i chrześcijanie. Ta modlitwa do Boga za wstawiennictwem św. Charbela płynie wielkim strumieniem. To pokazuje, że jest coś co nas łączy, co jest dla wszystkich wspólne” – mówi ks. prof. Waldemar Cisło.

Święty z Libanu

Święty Charbel pochodził z Libanu – kraju, który jest tyglem religijno – kulturowym. Choć to niewielkie państwo, zamieszkują je przedstawiciele wielu wyznań: chrześcijanie (głównie maronici, ale także prawosławni i katolicy obrządku melchickiego), muzułmanie (sunnici i szyici), druzowie i inne mniejsze wspólnoty religijne. Przez wieki różne tradycje i kultury żyły tu obok siebie, często w napięciu, ale także w dialogu i współistnieniu. Właśnie w tym duchowym mozaikowym tle życie św. Charbela nabiera szczególnego znaczenia. Jego postać przekracza granice wyznań – jest szanowany nie tylko przez chrześcijan, ale również przez wielu muzułmanów, którzy widzą w nim człowieka świętego, pełnego miłości i prostoty. Święty Charbel jest symbolem ciszy, pokoju i modlitwy w świecie pełnym hałasu. Przypomina, że w głębi serca człowieka – bez względu na język, kulturę czy religię – zawsze można odnaleźć Boga.